ԱՂԵՐՍԱՆՔ ԱՌ ԱՍՏՎԱԾ՝ ՄԵՐ ԱԶԳԻՆ ՈՂՈՐՄԵԼՈՒ ԵՎ ՓՐԿԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ
Տե՜ր, հառաչալից և աղեկտուր աղերսանք ենք հնչեցնում ու դիմում Քո անոխակալ իշխանությանը, որ տեսնելով մեր թշվառությունները՝ այցելես և խղճաս Քո արոտի ցրիվ եկած հոտին, որ մենակ է մնացել՝ ընկած գայլերի բերանը, և բնավ օգնական չունի, բացի Քեզանից: Ամենակալ Տե՛ր, Քո գթությունն ու մարդասիրությունն անսահման են, ուստի, մի՛ հիշիր անցյալի մեր մեղքերը. թող Քո ողորմությունն անհապաղ մեզ հասնի, Տե՛ր, որովհետև սարսափելի թշվառացանք։ Օգնի՜ր մեզ, փրկիչ Աստված մեր, հանուն Քո մեծ փառքի։ Տե՛ր, Քո անվան համար փրկի՜ր մեզ և քավություն տո՜ւր մեր մեղքերն: Արդ՝ ամեն բան, ինչ թույլ տվեցիր, որ լինի մեզ հետ, ըստ արդար դատաստանի արեցիր, որովհետև անօրեն եղանք ու հանցագործ՝ ապստամբելով քո դեմ։ Ամեն ինչով մեղավոր եղանք և Քո պատվիրաններին չանսացինք մենք, որպեսզի Քեզնից ողորմության արժանանայինք։ Մեզ մատնեցիր մեր թշնամիների՝ դժնդակ ու բռնակալ անօրենների ձեռքը։ Բայց մի՛ մոռացիր մեզ իսպառ, և մեզանից մի՛ հեռացրու Քո ողորմությունը: Գթառատ և համբերող Տե՛ր, չէ որ Դու ասացիր, թե՝ «Ողորմած եմ ես և ձեր հանդեպ ոխ չեմ պահի հավիտյան»: Նաև հին օրերում քո մարգարեների միջոցով անդրժելի ուխտով խոստացար, թե՝ «Երկինք ու երկիր կանցնեն-կգնան, բայց Իմ խոսքերը չեն անցնի» և «Եթե որևէ ազգի կամ թագավորության համար վախճան կարդամ, թե վերացնելու, քանդելու և կործանելու եմ նրանց, ու եթե այն ազգը, որի մասին խոսեցի, դառնա իր չարություններից, ես նույնպես ետ կկանգնեմ այն չարություններից, որ մտածեցի գործել»: Անշուշտ, մենք ինքներս Քո կենսաբուխ Աստվածաշունչ մատյանից ենք սովորել, որ ոչ թե մեղավորի մահն ես ցանկանում, այլ՝ դարձն ու փրկությունը։
Քո մարդասիրությունն ու հրաշագործությունները մեծամեծ են ու բազմաթիվ, որոնցից մի քանիսը վերստին կհիշենք, որպեսզի վհատվածներիս օրինակ դառնան… Մի՞թե դու չէիր ամենակալ Տե՛ր, որ Նոյ նահապետին իր հարազատներով փրկեցիր աշխարհասույզ պատուհասից։ Դու չէի՞ր, Տե՛ր, որ ամբարիշտ փարավոնից Քո իսրայել ժողովուրդը փրկեցիր ծառայիդ՝ Մովսեսի ձեռքով, որն ինքն իսկ խոստովանում էր իր անարժան լինելը։ Եվ դուրս բերեցիր նրանց եգիպտացիների երկրից, անցկացրիր Կարմիր ծովով՝ իբրև ցամաքով, քանզի Քո հրամանով ծովի կոհակներն ու ալիքները քարի պես լեռնացան, կանգնեցին, մինչև որ Իսրայելի զավակներն անցան։
Դու չէի՞ր Տե՛ր զորությանց, որ կործանեցիր Երիքովի պարիսպը և բնակիչներին մատնեցիր Նավեի որդի Հեսուի ձեռքը։ Մի՞թե դու չէիր, ամենակարող Տե՛ր, որ Գեդեոն ստրուկի ձեռքով ազատագրեցիր Իսրայելը մադիամացիներից։ Դո՛ւ չէի՞ր, որ Հուդա Մակաբեյի ձեռքով Քո հուդա ժողովրդին փրկեցիր մակեդոնացինյերից։ Եվ մի՞թե անզոր կնոջ միջոցով, որի անունը Հուդիթ էր, վերստին չփրկեցիր Իսրայելը Ասորեստանի Նաբուգոդոնոսոր արքայի զորահրամանատար Հողոփեռնեսի ձեռքից։ Արդյոք Սավուղի ժամանակ Հեսսեյի կրտսեր որդու՝ Դավթի միջոցով նորից չազատեցի՞ր Իսրայելը գեթացիների ինքնավստահ և ամեհի հսկայի ձեռքից, որի անունը Գողիաթ էր։
Եվ ո՞վ կարող է Քո անպատում հրաշագործությունները նկարագրել, Տե՛ր։ Դու ահարկու առյուծների ժանիքներից փրկեցիր Դանիելին։ Տե՛ր, Դու հնոցի բորբոքված հուրը փոխեցիր հովասուն քաղցր սյուքի և Բաբելոնի մարդախողխող արքայի ձեռքից ազատեցիր երեք մանկանց՝ Քեզ պաշտելու համար։ Քո սքանչելի ու մեծամեծ գործերը չընդունելու պատճառով Դու դժնդակ ու խստասիրտ թագավորին անասունի փոխակերպեցիր՝ իբրև գազանի բնակեցնելով վայրենիների հետ։ Անհիշաչար Տե՛ր, Դու և նինվեացիների բազում մեղքերին թողություն տվեցիր՝ Հովնանի քարոզչության միջոցով, որին երեք օր ու երեք գիշեր պահեցիր կետի փորում և դարձյալ կենդանի ու ողջ թողեցիր, որ նինվեացիները դարձի գան։
Ո՛վ զարմանալի ու անբավ մարդասիրություն, մեծ ու սքանչելահրաշ, Դու այդ ամենից հետո վերստին մեզ ցույց տվեցիր անպատում սերդ, աշխարհ ուղարկելով Քո միածին Որդուն։ Իսկ երբ եկավ և մարմին առավ անարատ կույսից, կատարյալ Աստվածը դարձավ մարդ կատարյալ, սկսեց երևան բերել նույն հայրական սերը՝ ուտելով ու խմելով մեղավորների հետ և ասելով, թե՝ «Բժիշկը ոչ թե առողջներին է պետք, այլ՝ հիվանդներին. չեմ եկել կանչելու արդարներին, այլ՝ մեղավորներին»:« Մարդու որդին,- ինչպես ասված է, -եկել է ոչ թե մարդկանց հոգիները կորցնելու, այլ՝ փրկելու»: Ո՜վ քաղցրագութ Հիսուս, մեզ համար իբրև օրինակներ ունենք նաև Քեզ աշակերտած շատերին։ Քանզի Դու ուրացողին առաքյալների գլուխ կարգեցիր, մաքսավորին՝ աշակերտ, իսկ հալածչին կոչեցիր ընտիր անոթ։ Նաև խաղաղությամբ արձակեցիր պոռնիկին՝ նրա միջից հանելով յոթ դևերին։ Ոչ ոքից չգարշեցիր և կամ երբևէ չզզվեցիր, այլ ամենքին ընդունեցիր գթությամբ ու սիրով: Ի վերջո, մեր մեղքերի ու հանցանքների պատճառով հանձն առար խաչի չարչարանքները ։ Քո Անձը մատնեցիր մահվան և ինքնակամ հեղեցիր Քո պատվական արյունը, որպեսզի մեզ փրկես հավիտենական դատաստանից : Այո՛, ամնեղ Գառը, «Որը մեղք չգործեց, և որի բերանում նենգությունը տեղ չգտավ», մեղավորների համար մորթվելու տարվեց։ Ու Իր մահով մեր մահը մեռցրեց, իսկ Իր հարությամբ, որ տեղի ունեցավ երեք օր անց, մեզ կյանք շնորհեց։
Արդ, քեզանից այդ հույսն ունենալով, ո՞վ կվհատվի, Տե՛ր ։ Ահա թե ինչու երեսի վրա ընկած աղաչում ենք Քեզ, մեր բազմագութ Փրկիչ, թո՜ղ, թո՜ղ Քո ցասումն ու զայրութը և խնայի՜ր մեզ: Եթե մեր սրտերը քարացած են, ճմլի՜ր ու ճզմի՜ր կարծր ու ապառաժ մեր սրտերը, որ դեպի Քեզ դառնանք, թերևս ամբողջ սրտով զղջանք մեր չարությունները և արժանանանք Քո ողորմությանը և գթությանը։ Չէ՞ որ Դու ես, Տե՛ր մեր հույսն ու ապավենը, քանզի Քեզ հուսացածներին չես անտեսում։ Չէ՞ որ «Մեր հայրերը քեզ հուսացին, և փրկեցիր նրանց։ Քեզ կանչեցին և կենդանի մնացին, Քո նկատմամբ հույս տածեցին և չամաչեցին»:
Տե՛ր, Քո ողորմածությունը հավիտյան է, Քո ձեռքի ստեղծածներին մի՛ լքիր։ Մեզ հետ վարվիր ըստ Քո մեծ ողորմածության, և Քո անունը թող փառավորվի հավիտյանս հավիտենից։ Ամեն։
AVETABER